Wewnętrzne życie człowieka nie jest czymś danym raz na zawsze – stanowi konstrukcję. W ostatecznym rozrachunku to ja kształtuję własne życie.
Neville Symington „Narcyzm. Nowa teoria”
Czym jest psychoterapia?
Psychoterapia to forma specjalistycznej pomocy, która służy przezwyciężaniu problemów emocjonalnych, leczeniu objawów fizycznych mających podłoże psychosomatyczne, a także rozwojowi osobistemu i pogłębianiu wiedzy o sobie. Zarówno podejście psychoanalityczne, jak i czerpiący z teorii psychoanalitycznych nurt psychodynamiczny opierają się na założeniu, że u każdego człowieka istnieje nieświadoma warstwa uczuć, pragnień, lęków i przekonań, która wywiera wpływ na jego życie.
Gdy ktoś odsuwa od siebie bolesne emocje, trudne wspomnienia lub wiedzę o pewnych własnych cechach, istnieją one mimo wszystko i prędzej czy później znajdują sposób ukazania się w życiu (np. poprzez powtarzające się problemy w sferze zawodowej, trudności w podtrzymaniu więzi z ważnymi osobami, powstawanie objawów fizycznych, zachowanie służące odreagowaniu napięcia). Dzięki badaniu tych przeżyć oraz pracy nad nimi osoba korzystająca z psychoterapii może lepiej rozumieć siebie i wywierać większy wpływ na własne życie. Aby stworzyć jak najlepsze warunki do badania świata wewnętrznego, terapeuta nie osądza pacjenta i nie udziela mu rad – taka postawa nie sprzyjałaby poznawaniu siebie oraz podważałaby prawo drugiej osoby do kierowania własnym życiem. Sesje polegają na dialogu, podczas którego pacjent opowiada o swoich przeżyciach, refleksjach, snach i skojarzeniach, a psychoterapeuta dzieli się swoimi spostrzeżeniami.
Ważnym elementem wspólnej pracy jest badanie uczuć pojawiających się w kontakcie z terapeutą – pozwala to zrozumieć trudności, jakie dana osoba przeżywa w relacjach z innymi ludźmi. Psychoterapeuta wykazuje etyczną postawę – m.in. dochowując tajemnicy zawodowej oraz przestrzegając bezpiecznych dla pacjenta zasad relacji terapeutycznej. Osoba korzystająca z psychoterapii stopniowo rozwija zdolność do konstruktywnego radzenia sobie z wewnętrznymi i życiowymi trudnościami. Może trafniej rozpoznawać własne możliwości i ograniczenia, a także perspektywy dla własnego rozwoju. Słowami Zygmunta Freuda, może zacząć czerpać satysfakcję z trzech najważniejszych obszarów życia: pracy, zabawy i miłości.